Długa rozmowa nt. gier w które zaciupaliśmy

heksa87 · Gość

Kurcze... ale wiecie co, mnie ta Cywilizacja wcale tak nie bawi jak Was... Dużo bardziej podoba mi się Wysokie Napięcie, Small World czy Galactica - nie wspominając już o WOWie czy Arkhamie. Po prostu do mnie nie przemawia...

M&Ms

Czcigodni planszo-maniacy, niestety nie grałam w tężę wspaniałą grę, którą jest niewątpliwie Cywilizacja, ale mam nadzieję że pozwolicie mi naprawić ten błąd. Co do gier w które bym nie zagrała to jest zdecydowanie Arkham, jest jeszcze parę innych ale rozumiem, że tylko na jedną mogę zagłosować co uczyniłam. To tyle bywajcie

RaistlinJedyny

szukasz

Jedno jest pewne - rozgrywki w cywilizację dynamiczną nazwać nie można. Nawet agresje, które bardzo mi się podobają, nie są po to żeby napierdzielać w kogoś 'bo go nie lubię' tylko żeby w kluczowym momencie pozbawić go czegoś potrzebnego. Ogólnie jest to takie układanie się ze strategią na odpowiedni moment - czyli wybieranie z losowych kart i wyczekiwanie przy jednoczesnym umiejętnym rozwoju cywilizacji własnej. Gra nie dla każdego - Może się nudzić. Dla mnie? Bardzo dobra. Ale M&M's jakoś sobie nie wyobrażam jak zawzięcie i wszelkimi metodami prowadzi swoją cywilizację prosto w objęcia 'złotego wieku'.

RaistlinJedyny

Jeszcze odnośnie Cywilizacyjnej agresji i wojny. W instrukcji jest ustęp że ta gra nie jest grą wojenną i że wszelki atak jest raczej dodatkiem niż esencją gry. Ponadto bardzo trudno jest prowadzić nacje wojowniczo usposobioną do reszty.

Chciałbym się wypowiedzieć jeszcze nt ostatniej partii w Battlestara jaką to udało mi się rozegrać razem z szukaszem, Jokerem i GBKNBNS.
Stwierdzam że kurde Battlestar przypomina mi po letku Arkhama. Odgrywanie postaci i całe tło fabularne to cechy partii w Arkhama.

Joker

Drodzy bracia planszomaniakowi stwierdzam że jestem po pierwszej partii w Dungeon Lorda i moje odczucia są następujące...

WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOW ta gra jest super.
Dużo strategicznego myślenia, fura zabawy oraz szybka i dynamiczna rozgrywka.

Muszę stwierdzić także że worker placement w tej grze NIE jest taki jak w stone age'u, mi bardziej przypomina planowanie jak w shogunie Razz

Otóż polega to na tym że posiadamy na ręce 6 rozkazów( zawsze jakieś 2 niedostępne i widoczne dla wszystkich graczy) i musimy wybrać 3 i dodatkowo wiemy że 2 i 3 rozkaz będzie niedostępny w następnej rundzie. O wiele więcej możliwości niż w stone agu do wyboru i jak dla mnie wielki plus BRAK KOSTKI. Jest nie potrzebna chyba że do ustalenia początkowego gracza. Gra z jednej strony prosta jak budowa cepa a z drugiej zmusza do myślenia ( nie przesadzajmy nie do takiego jak Agot po którym gracze nie wiedzą kim są i co robią ) jak rozdysponować impy w turze i jak wzmocnić loch bo przecież zaraz wparują tu poszukiwacze przygód i brudu nam naniosą. I podkreślam gra jest naprawdę szybka pierwsza partia na zasadach pro i trwała tylko 1,5 godziny.

Butcher

właśnie jestem po partii w Dungeon Lorda i musze powiedzieć że jest naprawdę interesująca rozgrywka naprawdę szybaka nie ma czasu na jaki kolwiek błąd. Najciekawsze jest to że wcielamy się w Lorda Zła (takie odwrucone D&D )i staramy się zabić poszukiwaczy przygód.

szukasz

Dungeo lord jest naprawdę mocną pozycją wśród gier. Niesamowicie kolorowe, klimatyczne i kipiące 'demonicznym' humorem plansze. Duża ilość różnych elementów, która na początku przytłacza ale już po dwóch rundach wiadomo gdzie i po co sięgać. instrukcja mimo, że dosyć długa i drobnym drugiem zapisana, to jest niemal nie potrzebna. Rewelacyjne wstawki impa asystenta. Bardzo dobra gra.

M&Ms

A ja też grałam w Dungeo lord i moim zdaniem wcale ona nie jest podobna do Stone age tak jak mi mówiono, ale jest całkiem fajna....Ale najlepsze w tej grze są gremliny Smile

szukasz

zgadzam się - nie jest ani trochę podobna do stone age. Może gdyby tak mocno zastanowić się nad ogólnym pomysłem wysyłania 'minionów' na misje - to wtedy przypomina to wysyłanie pracowników w stone age, ale tylko w bardzo ogólnym sensie bo sama mechanika jest zupełnie inna. Nie jest możliwe żeby dungeon lord w jakiś sposób zastąpił stone age.

RaistlinJedyny

Ze Stone Age w Dungeon Lordzie to tylko rozstawianie minionów jest. A i ten element jest tylko "podobny". No i są surowce, złoto i żarcie które też jest w Stone Age Smile

To jest taka giera pomiędzy Stone Agem, Smallworldem (humor), agotem i Shogunem (wydawanie rozkazów, taktyka, i wszelkie kminienie nad posunięciem)

EDIT: Tak sobie myślę, że fajnie by było móc zagrać w całego Arkhama. To by była naprawde olbrzymia gra i kupę rzeczy by było w niej do zrobienia. Jak myślicie ilu by było potrzebnych śledczych aby to przetrwać?

Butcher

Czas najwyższy wypowiedzieć się na temat Twilight Struggle.
Gra jest niesamowita cała rozgrywka trzyma w napięciu ( nie mam chwili na dekoncentracje). Wedlug mnie to najlepsza planszówka wojenna w jaką grałem. Najbardzie podnosi mi ciśnienie rzut kością; niesamowite uczucie.

RaistlinJedyny

Hmm, faktycznie ten rzut kością jest naprawdę przerąbany. A jednak myślałem że tylko ja tak mam w TeeSie, że przed rzutem się pocę i ściskam pośladki, a tu nagle słyszę że ty też Butcher. Tak się zastanawiałem od czego to zależy i wymyśliłem że jedna udana kupa w jakimś strategicznie położonym państwie potrafi ustawić resztę tury. Mimo wszystko nie potrafił bym powiedzieć że losowość w tej grze jest na jakimś wybitnie wysokim poziomie.
Podsumowując to bardzo dobra gra, z drugiej strony jak dla mnie to ona nie mogła byc zła lub tylko "dobra" bo mi sie strasznie podobają zimnowojenne klimaty i nawet słaba gra była by dla mnie warta rzutu okiem i kością. Po prostu nie mogę być obiektywny w tym temacie. Prawie tak samo mam z kosmicznymi planszówkami.

Joker

Ech panowie przemyślałem moje strategiczne przedsięwzięcia w II wojnie światowej i trochu błędów popełniłem :/
Kurde czuje jakiś taki niedosyt i nie mogę się doczekać kolejnej partii aby móc dokładnie tą grę rozgryźć

RaistlinJedyny

Joker debata nt. gier to nie ten temat tak więc przenieś oba posty mojego i twojego tam gdzie ich miejsce.

Każdy z nas popełnił masę błędów tak więc partia była sprawiedliwa. No i zawsze jest tak że wygrywa ten kto popełnił ich najmniej.
A żeby w tej grze popełnić bardzo mało błędów to trza brać pod uwagę masę rożnych możliwości i zmiennych. W tej grze jest tego taka masa że ja na przykład czuję się czasem przytłoczony ilością ścieżek jakie mam do wyboru.
I jeszcze trochę zastanawia mnie fakt że naprawdę jeśli Włochom odciąłem drogę do Afryki to praktycznie Włosi przestali być jakąś znaczącą siłą w Europie, czyli tak jak być powinno i tak jak było. Kurczę ta gra jest naprawdę wielka.